Papazın çayırında neymey ikilisini düşlerken buluyor kendisini erkekele, 86 yıl önce onun gibi bir meczubun aynı yersaatte aynı düşe yattığını biliyor gülümsüyor, bir sigara sarıyor üzerinde battaniyesi kurbağlı dereden çıkan balıkçıları izliyor tek istediği zamanın orda kala kalması... Yelkonvansız saati ve melül akrebi hatırlıyor, kıvıla kıvırla tek başına zamanı alt etmeye çalışan o akrep kuzeyi gösteriyor ve kuzey hiç sabit kalmıyor, yazlık kıyafinde gizlenen ajan pusulası trol avcısına göz kırpıp kendini imha ediyor; yer kayıyor altından, derenin pis suyu genzine doluyor, o pes etse ciğerleri pes etmeyecek anlıyor çaresiz çıkıyor sudan, pusulasını katlayıp cebine koyuyor başka sefere diyip bir küfür sallıyor tüm balıkçılara, battaniyesini sarıyor üstüne voltasını alıyor...